یکشنبه، ۱۸ خرداد ۱۴۰۴
جیمز آگوستین آلویس جویس (۲ فوریه ۱۸۸۲ – ۱۳ ژانویه ۱۹۴۱)، نویسنده و شاعر برجستهٔ ایرلندی، از بنیانگذاران جریان مدرنیسم ادبی به شمار میرود. آثار وی، با زبانآزمایی ساختاری و جریان سیال ذهن (stream of consciousness)، مرزهای زبان و روایت را جابهجا کرد . رمان «اولیس» (۱۹۲۲) به عنوان نقطه عطفی در ادبیات قرن بیستم مطرح است.
جویس در خانوادهای مذهبی و بزرگ شد؛ بیست ماه نخست زندگی او با بروز مشکلات مالی همراه بود که اوایل زندگیاش را تحت تأثیر قرار داد .
تحصیلات ابتدایی در دوبلین و سپس دانشگاه پادشاهی دوبلین را گذراند. با نــورا بارناکل (همسر آیندهاش) در سال ۱۹۰۴ ازدواج کرد؛ پسری خواندنی که پایه بسیاری از موضوعات آثارش بود .
در سالهای مهاجرت، در تریزته، پولا و پاریس، نوشتن و انتشار اولیه آثارش آغاز شد. درنیز با حمایت بزرگان حوزه ادبی همچون ازرا پاوند، بنیاد ادبیاش مستحکم شد .بین سالهای ۱۹۲۲ تا ۱۹۳۹، مشغول نگارش و انتشار «اولیس»، «فینِگانز ویک» و دیگر آثارش بود.
در سوئیس مستقر شد و سرانجام در زوریخ چشم از جهان فرو بست (۱۳ ژانویه ۱۹۴۱).
به سال ۱۹۱۴ / Dubliners مجموعه داستانی کوتاه با تصویر دقیق از جامعه ایرلند.
به سال ۱۹۱۶ / A Portrait of the Artist as a Young Man رمانی نیمهزندگینامهای درباره رشد هنری یک جوان.
به سال ۱۹۲۲ / Ulysses استفاده بیسابقه از جریان ذهن و توازی با «ادیسه» هومر.
به سال ۱۹۳۹ / Finnegans Wake اثر پیچیده ساختاری و زبانی، چالشی برای مخاطبین ادبی.
اشعار و پایاننامههایی در دوران جوانی نیز دارد
جویس با سبک نوگرایانه خود، جریان سیال ذهن و اشارههای اساطیری را وارد روایت کرد. سبک او تأثیری عمیق بر زیباترین آثار مدرن پس از خود بر جای گذاشت.
جیمز جویس نهتنها با تغییر زبان ادبی بلکه با فاصلهگذاریاش از روایت خطی، الگوی نوینی برای نسلهای بعدی خلق کرد. جهان «اولیس» و جهانبینی پیچیده در «فینِگانز ویک»، او را به یکی از ستونهای بیبدیل ادبیات متقدم تبدیل کرده است.