فیودور داستایفسکی
یک‌شنبه، ۱۸ خرداد ۱۴۰۴
فیودور میخائیلوویچ داستایفسکی (۱۱ نوامبر ۱۸۲۱ – ۹ فوریه ۱۸۸۱)؛ رمان‌نویس، فیلسوف و یکی از برجسته‌ترین چهره‌های ادبیات روسیه و جهان است. آثارش با نفوذ عمیق روان‌شناسی و فلسفه، به تعریف دوباره‌ای از رمان مدرن انجامید.
بیوگرافی زندگی‌نامه‌ای
او در مسکو، فرزند پزشک متولد شد. دوران کودکی‌اش گرایش مذهبی او را تقویت کرد .
فارغ‌التحصیل آکادمی مهندسی نظامی سن‌پترزبورگ، بعدها شغل دولتی را رها کرده و به نویسندگی روی آورد .
سال ۱۸۴۹ به خاطر عضویت در گروهی مخالف، محکوم به اعدام شد؛ اما در لحظه آخر حکم به زندان و تبعید در سیبری تبدیل شد. این تجربه هفت‌ساله بر آثار فلسفی‌اش تأثیر عمیق گذاشت .
بازگشت از سیبری در سال ۱۸۵۴، مسیر تولید آثاری فلسفی-روان‌شناختی را آغاز کرد.
تا زمان مرگ (۱۹۸۱)، آثار برجسته‌ای چون «جنایت و مکافات»، «ابله»، «شیاطین»، «برادران کارامازوف» را خلق کرد.
فهرست آثار برجسته
· به سال ۱۸۶۶ / (Crime and Punishment) بررسی روان ضامن و گناه.
· به سال ۱۸۶۹ / Идиот (The Idiot)چهره «نیک» در جامعه فاسد
· به سال ۱۸۷۲ / Бесы (Demons / The Devils) نقد انقلاب و افراط سیاسی.
· به سال ۱۸۸۰ / Братья Карамазовы (The Brothers Karamazov) اوج فلسفی‌نویسی داستایفسکی.
آثار دیگر: «یادداشت‌های زیرزمینی»، «قمارباز»، مجموعه داستان کوتاه
سبک و تم‌ها
آثار داستایفسکی با کاوش عمیق در وجدان، ایمان، رستگاری و تنهایی انسان، مملو از مناجات‌های فلسفی و دیالوگ‌های پرتنش است. او منبع الهامی برای ایگناتیوس، روان‌شناسی و ادبیات اگزیستانسیالیستی شد .
جمع‌بندی
داستایفسکی با ترکیب فلسفه، روان‌شناسی عمیق و بررسی سرشت بشر، پیشقراولی در ادبیات قرن نوزدهم بود. تحلیل‌های درون‌نگرانه‌اش به گفتمان معنای زندگی و مسئولیت اخلاقی انسان تا امروز رنگ و غنا می‌دهد.