Tokyo Ueno Station
یو میری، نویسنده برجسته ژاپنی-کرهای، در رمان ایستگاه ئوئنو توکیو (Tokyo Ueno Station)، که در سال ۲۰۱۴ منتشر شد، با نگاهی شاعرانه و تأثیرگذار به حاشیهنشینی، فقر و تاریخ اجتماعی ژاپن میپردازد. این اثر، برنده جایزه ملی کتاب آمریکا در بخش ترجمه (۲۰۲۰)، روایتی عمیق از زندگی و مرگ در بستر یکی از شلوغترین ایستگاههای توکیو است.
رمان ایستگاه ئوئنو توکیو داستان کازو، مردی کارگر و حاشیهنشین را روایت میکند که پس از عمری سختی و از دست دادن خانوادهاش، در پارک اوئنو، نزدیک ایستگاه قطار توکیو، به زندگی بیخانمان ادامه میدهد. از طریق راوی ارواحگونه کازو، خواننده با گذشته او، که با تاریخ مدرن ژاپن، از جمله المپیک ۱۹۶۴ و رشد اقتصادی، گره خورده، آشنا میشود. یو میری با زبانی شاعرانه، درد فقدان، انزوای اجتماعی و تضاد میان پیشرفت شهری و رنجهای انسانی را به تصویر میکشد. این رمان تأملی است بر حافظه، مرگ و نابرابریهای اجتماعی.
یو میری (Yu Miri)، نویسنده برجسته ژاپنی-کرهای، با قلم شاعرانه و نگاهی عمیق به مسائل اجتماعی، به یکی از صداهای تأثیرگذار ادبیات معاصر ژاپن تبدیل شده است. آثار او، که اغلب به حاشیهنشینی، هویت و زخمهای تاریخی میپردازند، جوایز معتبر بینالمللی را کسب کرده و خوانندگان را به تأمل در پیچیدگیهای انسانی دعوت میکنند.
یو میری در سال ۱۹۶۸ در یوکوهاما، ژاپن، از والدینی کرهایتبار (زینایچی) متولد شد. تجربه تبعیض بهعنوان عضوی از اقلیت کرهای در ژاپن، تأثیر عمیقی بر آثارش گذاشت. او کار خود را با نمایشنامهنویسی آغاز کرد و در دهه ۱۹۹۰ با رمانهایی چون ماهیهای خانوادگی (۱۹۹۷) که برنده جایزه آکوتاگاوا شد، به شهرت رسید. رمان ایستگاه اوئنو توکیو (۲۰۱۴)، که در سال ۲۰۲۰ جایزه ملی کتاب آمریکا در بخش ترجمه را کسب کرد، داستان زندگی یک بیخانمان در پارک اوئنو را با زبانی شاعرانه و تأملبرانگیز روایت میکند. میری با ترکیب تاریخ، حافظه و نقد اجتماعی، به موضوعاتی چون فقر، هویت قومی و تأثیرات فاجعههایی مانند زلزله فوکوشیما میپردازد. آثار او به دلیل صداقت عاطفی و سبک روایی منحصربهفرد، در سطح جهانی مورد تحسین قرار گرفتهاند.