To the Lighthouse
«خانم دالوی» (Mrs Dalloway) رمانی برجسته از ویرجینیا وولف، نویسندهی برجستهی مدرنیست، است که در سال ۱۹۲۵ منتشر شد. این اثر به دلیل استفاده از تکنیک جریان سیال ذهن و کاوش عمیق در روان انسان، یکی از شاهکارهای ادبیات قرن بیستم محسوب میشود. وولف در این رمان، زندگی روزمرهی یک زن اشرافی در لندن پساجنگ جهانی اول را با مهارت به تصویر میکشد و مضامینی چون زمان، حافظه، و هویت را بررسی میکند.
داستان در یک روز ژوئن ۱۹۲۳ در لندن رخ میدهد و زندگی کلاریسا دالوی، زنی میانسال از طبقهی بالای جامعه، را دنبال میکند که در حال آمادهسازی برای میزبانی یک مهمانی است. در طول روز، افکار کلاریسا میان حال و گذشته در نوسان است؛ او به جوانیاش، عشقهای قدیمی، و انتخابهای زندگیاش میاندیشد. همزمان، داستان به زندگی سپتیموس وارن اسمیت، کهنهسربازی مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه، میپردازد که با مشکلات روانی دستوپنجه نرم میکند. این دو شخصیت، هرچند ظاهراً بیارتباط، از طریق مضامین مشترکی چون مرگ، زمان، و معنای زندگی به هم پیوند میخورند.
سبک نوشتاری منحصربهفرد: استفادهی وولف از جریان سیال ذهن، تجربهای غنی و عمیق از ذهن شخصیتها ارائه میدهد.
مضامین عمیق: کاوش در مسائل روانشناختی، اجتماعی، و فلسفی.
تأثیر فرهنگی: این کتاب الهامبخش آثار ادبی و سینمایی متعددی بوده است.
ویرجینیا وولف (Virginia Woolf) (۱۸۸۲–۱۹۴۱) یکی از برجستهترین نویسندگان مدرنیست قرن بیستم و پیشگام در استفاده از تکنیک جریان سیال ذهن است. او با رمانهایی چون «خانم دالوی» و «به سوی فانوس دریایی» و مقالات فمینیستی مانند «اتاقی از آن خود»، تأثیر عمیقی بر ادبیات و جنبشهای برابری جنسیتی گذاشت.
وولف در لندن به دنیا آمد و در محیطی روشنفکرانه رشد کرد. او از اعضای گروه بلومزبری، محفلی از هنرمندان و نویسندگان، بود. با وجود نبوغ ادبی، وولف با مشکلات روانی دستوپنجه نرم میکرد و در نهایت در سال ۱۹۴۱ درگذشت. آثار او به دلیل سبک نوآورانه و کاوش در مضامینی چون هویت، زمان، و جنسیت همچنان مورد تحسین قرار میگیرند.
خانم دالوی (۱۹۲۵): روایت یک روز از زندگی کلاریسا دالوی با تکنیک جریان سیال ذهن.
به سوی فانوس دریایی (۱۹۲۷): کاوش در روابط خانوادگی و گذر زمان.
اتاقی از آن خود (۱۹۲۹): مقالهای فمینیستی درباره نیاز زنان به استقلال مالی و فضای خلاق.