توماس الوئی مارتینث (Tomas Eloy Martínez، زاده‌ی ۱۷ ژوئیه ۱۹۳۴، بوئنوس‌آیرس، آرژانتین – درگذشته‌ی ۳۱ ژانویه ۲۰۱۰، نیوجرسی، آمریکا) نویسنده، روزنامه‌نگار، منتقد ادبی و استاد دانشگاه برجسته‌ی آرژانتینی بود که به‌عنوان یکی از چهره‌های کلیدی ادبیات آمریکای لاتین شناخته می‌شود. او با سبک روایت تاریخی-تخیلی و کاوش در سیاست، هویت و اسطوره‌ها، آثاری خلق کرد که مرزهای ژانرهای ادبی را درهم شکست. مارتینث، که مدرک دکتری ادبیات از دانشگاه کلمبیا داشت، سال‌ها به‌عنوان روزنامه‌نگار در روزنامه‌هایی چون لا ناسیون و کلارین فعالیت کرد و به‌عنوان استاد در دانشگاه‌های براون و کلمبیا تدریس نمود.

توماس الوئی مارتینث کار حرفه‌ای خود را با روزنامه‌نگاری در دهه‌ی ۱۹۶۰ آغاز کرد و به‌عنوان سردبیر مجله‌ی کریتیکا در دانشگاه کلمبیا فعالیت داشت. او با کتاب سانتا اویتا (۱۹۹۵)، که روایتی تخیلی از زندگی و مرگ اوا پرون است، به شهرت جهانی رسید و این اثر به بیش از ۲۰ زبان ترجمه شد. از دیگر آثار برجسته‌ی او می‌توان به سردرد خوان پرون (۱۹۸۵)، پارادوکساتا (۲۰۰۳) و مردان‌های تاریک (۲۰۰۸) اشاره کرد. مارتینث در آثارش به موضوعاتی چون دیکتاتوری، اسطوره‌سازی سیاسی و حافظه‌ی جمعی در آرژانتین می‌پردازد و با ترکیبی از واقعیت و خیال، تاریخ معاصر را بازسازی می‌کند. او جوایزی چون جایزه‌ی رومولو گالیگوس (۱۹۹۵) و جایزه‌ی والاس استیونز (۲۰۰۲) را دریافت کرد.

آثار مارتینث در ایران توسط ناشرانی چون نشر چشمه منتشر شده و با ترجمه‌های روان، مانند سانتا اویتا به ترجمه‌ی رامین ناصرنصیر، برای مخاطبان فارسی‌زبان دسترس‌پذیر شده‌اند. این ترجمه‌ها سبک شاعرانه و چندلایه‌ی او را حفظ کرده و خوانندگان ایرانی را با ادبیات آمریکای لاتین آشنا می‌کنند.

مارتینث با نثری که مرز بین واقعیت و تخیل را محو می‌کند، آثاری خلق کرد که نه‌تنها ادبی، بلکه سیاسی و تاریخی هستند. آثار او برای علاقه‌مندان به رئالیسم جادویی، تاریخ آمریکای لاتین و داستان‌های روان‌شناختی منبعی الهام‌بخش است. او به‌عنوان یکی از نویسندگان نسل بوم (Boom) ادبیات آمریکای لاتین، تأثیر عمیقی بر ادبیات جهانی گذاشت.