سووشون (Savushun)، نوشتهی سیمین دانشور و منتشرشده در سال ۱۳۴۸ (۱۹۶۹)، اولین رمان نوشتهشده توسط یک زن ایرانی و شاهکاری در ادبیات معاصر پارسی است. این رمان که در شیراز و در زمان اشغال ایران توسط متفقین در جنگ جهانی دوم روایت میشود، با استقبال گستردهای روبهرو شده و بیش از نیممیلیون نسخه از آن در ایران به فروش رفته است.
داستان سووشون زندگی خانوادهای زمیندار در شیراز را از نگاه زری، همسر و مادری جوان، به تصویر میکشد. زری با همسر ایدهآلگرای خود، یوسف، که از فروش محصولش به ارتش بریتانیا برای حمایت از کشاورزان محلی امتناع میکند، درگیر چالشهایی میشود. این رمان با استفاده از اسطورهها و فولکلور پارسی، مانند داستان سیاوش در شاهنامه، به بررسی تعارض میان سنت و مدرنیته، هویت فردی و جمعی، و تأثیرات استعمار میپردازد. زری در این مسیر از زنی مطیع به شخصیتی جسور تبدیل میشود که در برابر بیعدالتی ایستادگی میکند.
سیمین دانشور (Simin Daneshvar) (۱۲۹۹–۱۳۹۰/ ۱۹۲۱–۲۰۱۲) نویسنده، مترجم و استاد دانشگاه ایرانی بود که بهعنوان یکی از برجستهترین چهرههای ادبیات معاصر ایران شناخته میشود. او با رمان سووشون، اولین رمان نوشتهشده توسط یک زن ایرانی، شهرتی جهانی یافت و تأثیری عمیق بر ادبیات پارسی گذاشت.
سیمین دانشور در شیراز متولد شد و در دانشگاه تهران ادبیات پارسی خواند. او همسر جلال آلاحمد، نویسندهی برجستهی ایرانی، بود و آثارش اغلب به مسائل اجتماعی، هویت زنان و تأثیرات تاریخ معاصر ایران میپردازند. علاوه بر سووشون (۱۹۶۹)، مجموعه داستانهای جزیرهی سرگردانی و ترجمههای متعدد از ادبیات جهان از دیگر دستاوردهای اوست. دانشور با نثری روان و نگاه عمیق، نقش مهمی در ارتقای جایگاه زنان در ادبیات ایران داشت.