سیری در ادبیات غرب، کتابی است که جی.بی. پریستلی – نویسنده، نمایشنامهنویس و منتقد بریتانیایی – با نگاهی تیزبین و نثر روان نوشته تا ادبیات اروپا و آمریکا را از رنسانس تا نیمه قرن بیستم مثل یک سفرنامه پرماجرا روایت کند. این اثر نه تاریخ خشک است، بلکه گفتوگویی زنده با نویسندگان بزرگ؛ جایی که پریستلی با طنز تلخ و مثالهای دقیق، نشان میدهد ادبیات چطور آینه جامعه، سیاست و روح زمانه میشود.
پریستلی سفر را از رنسانس شروع میکند: عصر تولد انسان نو، جایی که دانته جهنم را میسازد، پترارک عشق را شعر میکند و مونتنی با مقالاتش، خود را زیر سؤال میبرد. بعد به عصر طلایی میرود: شکسپیر با تراژدیهای هملت و لیر، ملتون با بهشت گمشده، سروانتس با دن کیشوت که بادگیرها را غول میبیند. قرن هجدهم را با سوئیفت و طنز تلخش در سفرهای گالیور، روسو و اعترافاتش که رومانتیسم را جرقه میزند، و ولتر که با کندی، اروپا را تکان میدهد، پوشش میدهد. قرن نوزدهم را دو بخش میکند: رمانتیکهای عاشق مثل گوته، بایرون و شلی، و رئالیستهای دقیق مثل دیکنز، بالزاک، داستایوفسکی و تولستوی که جامعه را زیر ذرهبین میبرند. در آمریکا، والت ویتمن و مارک تواین را ستایش میکند که صدای سرزمین نو را میسازند. نیمه قرن بیستم را با مدرنیستها تمام میکند: پروست با جستوجوی زمان از دسترفته، جویس با اودیسهای در یک روز، وولف که جریان آگاهی را به رودخانهای از احساسات تبدیل میکند، و کافکا که کابوس بوروکراسی را مینویسد.
پریستلی ادبیات را از کتابخانه بیرون میکشد و به خیابان میآورد؛ میگوید: «ادبیات غرب، نه فقط کلمات، بلکه نبض تاریخ است.» این کتاب سه چیز را روشن میکند:
سیر تحول ادبیات را از اسطوره به رمان مدرن.
تأثیر اجتماعی را: چگونه نویسندگان انقلابها را پیشبینی یا رقم زدند.
ارتباط با امروز را: چرا شکسپیر هنوز در توییتر زنده است.
سیری در ادبیات غرب همان نقشهای است که قفسهات را به موزهای از صداها تبدیل میکند. پریستلی میگوید: «ادبیات، پلی است از گذشته به ابدیت.»
یی یون لی (Yiyun Li، زاده ۴ نوامبر ۱۹۷۲ در پکن، چین)، نویسنده، استاد دانشگاه و مترجم چینی-آمریکایی است که از سال ۱۹۹۶ در ایالات متحده زندگی و کار میکند. او که به طور انحصاری به زبان انگلیسی مینویسد، با داستانهای کوتاه و رمانهایش که به کاوش در روابط انسانی، مهاجرت، هویت و دردهای پنهان میپردازند، شهرت جهانی یافته است. اگر به دنبال معرفی یی یون لی هستید، این متن شما را با زندگی و آثار این نویسنده برجسته آشنا میکند.
یی یون لی در خانوادهای مرتبط با صنعت هستهای چین بزرگ شد؛ پدرش فیزیکدان بود و او در آپارتمانی مخصوص کارکنان این وزارتخانه زندگی میکرد. در سال ۱۹۹۱، پیش از ورود به دانشگاه، یک سال خدمت سربازی را در سینیانگ گذراند. او ابتدا در رشته پزشکی تحصیل کرد و مدرک کارشناسی ارشد ایمونولوژی را از دانشگاه آیووا گرفت، اما به نویسندگی روی آورد و در سال ۲۰۰۵ مدرک MFA (کارشناسی ارشد نویسندگی خلاق) را از کارگاه نویسندگان آیووا دریافت کرد. این تغییر مسیر، او را به یکی از صداهای مهم ادبیات معاصر تبدیل کرد. لی از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۸ در کالج میلز تدریس کرد، سپس به دانشگاه کالیفرنیا دیویس پیوست و از سال ۲۰۱۷ به عنوان استاد نویسندگی خلاق در مرکز لوئیس برای هنرهای دانشگاه پرینستون فعالیت میکند، جایی که برنامه نویسندگی خلاق را هدایت مینماید. او در اوکلند کالیفرنیا با همسر و دو پسرش زندگی میکرد، اما متأسفانه یکی از پسرانش، جیمز، در سال ۲۰۲۱ درگذشت که این رویداد عمیقی بر آثار اخیرش گذاشت.
سبک نوشتاری یی یون لی، با زبانی شاعرانه، ظریف و پر از جزئیات عاطفی، اغلب به موضوعاتی چون انزوا، گناه، خانواده و تأثیر مهاجرت بر هویت میپردازد. او در مصاحبهای با گاردین گفته: «من قبلاً میگفتم نویسنده اتوبیوگرافیک نیستم – این دروغ بود.» آثارش ترکیبی از خاطرههای شخصی و خیال است و از نویسندگانی چون کاترین منسفیلد، ایوان تورگنیف و توماس هاردی الهام میگیرد. اولین مجموعه داستانش، A Thousand Years of Good Prayers (۲۰۰۵)، برنده جایزه PEN/Hemingway شد و قرارداد دوکتابی ۲۰۰ هزار دلاری با رندوم هاوس را برایش به ارمغان آورد. دیگر آثار برجسته شامل رمان The Vagrants (۲۰۰۹)، Kinder Than Solitude (۲۰۱۴)، Where Reasons End (۲۰۱۹) که برنده جایزه PEN/Jean Stein شد، Must I Go (۲۰۲۰)، و The Book of Goose (۲۰۲۲) که جایزه PEN/Faulkner را برد. او همچنین خاطرات Dear Friend, from My Life I Write to You in Your Life (۲۰۱۷) را نوشت که به مبارزهاش با افسردگی و خودکشی در سال ۲۰۱۲ میپردازد، و اخیراً Things in Nature Merely Grow (۲۰۲۵) را منتشر کرد که به از دست دادن پسرش اختصاص دارد و نامزد جایزه ملی کتاب شد. مجموعه داستانهایش مانند Gold Boy, Emerald Girl (۲۰۱۰) و Wednesday’s Child (۲۰۲۳) که فینالیست پولیتزر شد، نیز تحسین منتقدان را برانگیخته. لی جوایز معتبری چون فلوشیپ مکآرتور (۲۰۱۰)، فلوشیپ گوگنهایم، جایزه وایندام-کمپبل (۲۰۲۰) و PEN/Malamud (۲۰۲۲) را دریافت کرده و در نشریه نیویورکر به عنوان یکی از ۲۰ نویسنده زیر ۴۰ سال برجسته معرفی شده است.
یی یون لی نه تنها نویسنده، بلکه مترجم هم هست؛ او نامههای نویسنده چینی شن چونگون را به انگلیسی برگردانده و به عنوان ویراستار در مجله A Public Space فعالیت میکند. آثارش در نشریاتی چون نیویورکر، بهترین داستانهای آمریکایی و جایزه O. Henry منتشر شده و به بیش از ۲۰ زبان ترجمه گردیده. او در سالهای اخیر، با تمرکز بر خاطرات و داستانهای شخصی، مرزهای بین واقعیت و تخیل را محو کرده و خوانندگان را به تأمل در معنای زندگی و از دست دادن وامیدارد.
لی نویسندهای است که با قلمش دردهای پنهان را به زیبایی تبدیل میکند و پلی بین فرهنگ شرق و غرب میسازد. آثار او، با ترجمههای روان و جلدهای جذاب، برای علاقهمندان به ادبیات مهاجرت، داستانهای روانشناختی و خاطرات شخصی ضروریاند.