عباس کیارستمی و فلسفه - متیو ابوت
عباس کیارستمی و فلسفه
Abbas Kiarostami and Film-Philosophy
نویسنده: متیو ابوت
ترجمه: صالح نجفی
عباس کیارستمی و فلسفه فیلم نوشته متیو ابوت (Mathew Abbott) از انتشارات دانشگاه ادینبورو (۲۰۱۶)، اثری برجسته برای علاقه‌مندان به سینمای ایران و فلسفه فیلم است که سینمای عباس کیارستمی را به مثابه ابزاری برای خلق تفکر فلسفی بررسی می‌کند. متیو ابوت، پژوهشگر زیبایی‌شناسی و مدرس فلسفه در دانشگاه فدراسیون استرالیا، با تکیه بر ایده‌های فیلسوفانی چون ویتگنشتاین، استنلی کاول و مارتین هایدگر، نشان می‌دهد چگونه فیلم‌های کیارستمی فراتر از روایت‌های متعارف، به خلق معنا و تأمل در وجود می‌پردازند. این کتاب، مناسب برای پژوهشگران نظریه سینما، دانشجویان فلسفه تحلیلی و قاره‌ای و دوستداران سینمای هنری، به بحث جهانی «فیلم به عنوان فلسفه» عمق و معنا می‌بخشد. خرید آنلاین عباس کیارستمی و فلسفه فیلم از فروشگاه ما، با تخفیف ویژه و ارسال سریع، شما را به سفری عمیق در پیوند سینما و اندیشه دعوت می‌کند.
متیو ابوت در این اثر، رویکردی نوین به مفهوم فیلم-فلسفه ارائه می‌دهد و استدلال می‌کند که فیلم‌های کیارستمی، به جای بازنمایی صرف ایده‌های فلسفی، خود به خلق تفکر فلسفی می‌پردازند. او با تلفیق دیدگاه‌های فلسفه تحلیلی و قاره‌ای، و با ارجاع به اندیشمندانی چون ویتگنشتاین (زبان و واقعیت)، استنلی کاول (شک‌گرایی و سینما)، جان مک‌داول، آلیس کری، نوئل کارول، جورجیو آگامبن و مارتین هایدگر، لایه‌های عمیق آثار کیارستمی را تحلیل می‌کند.
کتاب بر فیلم‌های کلیدی کیارستمی متمرکز است:
طعم گیلاس (۱۹۹۷): تأملی در خودکشی و شک وجودی، که مرزهای زندگی و مرگ را به چالش می‌کشد.
باد ما را خواهد برد (۱۹۹۹): کاوشی در مفهوم بودن و نبودن، با تأمل بر مرگ و رسانه.
ABC آفریقا (۲۰۰۱): بازی با مرزهای مستند و داستان در روایتگری.
ده (۲۰۰۲): گفتگوهایی که روابط انسانی را از منظری فلسفی بازنمایی می‌کنند.
پنج (۲۰۰۳): تجربه‌های بصری که ماهیت رسانه را زیر سؤال می‌برند.
شیرین (۲۰۰۸): بررسی نقش تماشاگر و فریب تصاویر سینمایی.
کپی برابر اصل (۲۰۱۰): پرسش از اصالت و کپی در عشق و هنر.
مانند کسی عاشق (۲۰۱۲): کاوشی در هویت و توهم در روابط پیچیده.
ابوت استدلال می‌کند که فیلم‌های کیارستمی، با استفاده از تکنیک‌های مدرنیستی، نظریه‌ها را به چالش می‌کشند و شک‌گرایی را به فرصتی برای تأمل تبدیل می‌کنند. این اثر، با تحلیلی عمیق و شاعرانه، کیارستمی را به عنوان هنرمندی معرفی می‌کند که از طریق تصاویر، فلسفه را بازآفرینی می‌کند و خواننده را به این پرسش وا می‌دارد: چگونه سینما می‌تواند بدون واژگان، تفکر فلسفی را منتقل کند؟
متیو ابوت - فیلسوف و نویسنده
متیو ابوت (Mathew Abbott)، فیلسوف و استادیار ارشد فلسفه در دانشگاه فدراسیون استرالیا است. او با تمرکز بر فلسفه اروپایی مدرن، زیبایی‌شناسی و فلسفه سیاسی، آثاری خلق کرده که مرزهای تحلیلی و قاره‌ای را درمی‌نوردد. ابوت، که دکترای خود را در سال ۲۰۱۲ از دانشگاه سیدنی دریافت کرد، با مدال دانشگاهی ANU و جایزه Quentin Gibson برای فلسفه فارغ‌التحصیل شد و در دانشگاه‌های سیدنی، ANU و کانبرا تدریس کرده است.
ابوت پژوهش‌هایش را بر تقاطع زیبایی‌شناسی و سیاست متمرکز کرده و از فیلسوفانی چون ویتگنشتاین، کاول، مک‌داول، کری و هایدگر الهام می‌گیرد. او کتاب عباس کیارستمی و فلسفه فیلم (۲۰۱۶، انتشارات دانشگاه ادینبورو) را نوشت که فیلم‌های کیارستمی را از منظر فلسفه فیلم بررسی می‌کند. کتاب دیگر او شکل این جهان: آگامبن و پرسش هستی‌شناسی سیاسی (۲۰۱۴) است که فلسفه آگامبن را به‌عنوان هستی‌شناسی سیاسی پسا هایدگری تفسیر می‌کند. ابوت همچنین ویراستار مجموعه مایکل فرید و فلسفه: مدرنیسم، نیت و تئاتریکالیت (۲۰۱۸، روتلج) است و مقالاتی درباره مدرنیسم، شک‌گرایی و سینمای مستند منتشر کرده است.
از آثار کلیدی ابوت می‌توان به عباس کیارستمی و فلسفه اشاره کرد که با رویکرد ضد نظریه‌ای، فلسفه را در سینمای کیارستمی کاوش می‌کند. شکل این جهان نیز فلسفه آگامبن را با ویتگنشتاین و هایدگر پیوند می‌زند و به نقد جامعه نمایش می‌پردازد. ابوت در حال نگارش کتابی درباره زیبایی‌شناسی طبیعی و تمایز هنر/زندگی است و مقالاتش در مجلاتی چون Senses of Cinema و Notre Dame Philosophical Reviews منتشر شده است.
ابوت با سبک میان‌رشته‌ای، فلسفه را با هنر، سینما و سیاست درمی‌آمیزد. او با نقد نظریه‌پردازی و تأکید بر شهود و تجربه، فلسفه را به زندگی واقعی نزدیک می‌کند. پژوهش‌هایش بر مدرنیسم، شک‌گرایی و سینمای مستند، او را به یکی از فیلسوفان نوظهور استرالیا تبدیل کرده است.
عباس علی عزتی - مترجم
عباس‌علی عزتی، زاده ۲۷ اسفند ۱۳۴۷ در تکاب، آذربایجان غربی، مترجم، فیلم‌ساز و روزنامه‌نگار برجسته ایرانی است. او با مدرک کارشناسی تئاتر از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و کارشناسی ارشد سینما از دانشکده سینما-تئاتر دانشگاه هنر، به‌ویژه در ترجمه آثار ادبیات نمایشی از زبان‌های ایتالیایی و روسی شهرت دارد. عزتی با ترجمه آثاری چون «آخرین شاهد‌ها» اثر سوتلانا الکسیویچ، «جهان دوگانه‌ی مینیاتور ایرانی» اثر مائیس نظرلی، و «قزاق‌ها» اثر لئو تولستوی، نقش مهمی در انتقال ادبیات و فرهنگ جهانی به مخاطبان فارسی‌زبان ایفا کرده است. او همچنین در زمینه فیلم‌سازی و روزنامه‌نگاری فعالیت داشته و مقالاتی مانند «تعزیه، نمایش مذهبی ایران» منتشر کرده است. عزتی زبان‌های ایتالیایی و روسی را در مؤسسات معتبر آموخته و آثارش توسط ناشرانی چون فرهنگستان هنر و افراز منتشر شده‌اند. آثار عباس علی عزتی برای پژوهشگران ادبیات، هنر و علاقه‌مندان به ترجمه‌های باکیفیت منبعی ارزشمند است.