فلسفه اپیکوری - کاترین ویلسون
فلسفه اپیکوری
Epicureanism : a very short introduction
نویسنده: کاترین ویلسون
ترجمه: مجتبی پردل
فلسفه اپیکوری نوشته کاترین ویلسون (Catherine Wilson)، اثری برجسته از انتشارات دانشگاه آکسفورد (۲۰۱۵)، دریچه‌ای نو به سوی اندیشه‌های اپیکور، فیلسوف یونانی قرن چهارم پیش از میلاد، می‌گشاید. این کتاب که با عنوان اصلی The Pleasure Principle: Epicureanism, A Philosophy for Modern Living منتشر شده، فلسفه اپیکوری را نه به‌عنوان نظریه‌ای کهن، بلکه به‌عنوان راهنمایی عملی برای زندگی مدرن بازتعریف می‌کند. ویلسون، استاد برجسته فلسفه در دانشگاه نیویورک و متخصص اخلاق و فلسفه مدرن اولیه، با زبانی روشن و مثال‌هایی امروزی، نشان می‌دهد چگونه تأکید اپیکور بر لذت معقول، دوستی و آرامش ذهن می‌تواند به چالش‌های زندگی معاصر پاسخ دهد. این اثر برای علاقه‌مندان به فلسفه کلاسیک، اخلاق کاربردی و زندگی خوب، و همچنین خوانندگان عمومی که به دنبال معنای زندگی هستند، انتخابی ایده‌آل است.
کاترین ویلسون در این کتاب، فلسفه اپیکور را از غبار تاریخ بیرون می‌کشد و آن را به‌عنوان راهنمایی برای زندگی خوب در قرن بیست‌ویکم بازسازی می‌کند. برخلاف سوءتفاهم رایج که اپیکوریسم را به لذت‌جویی بی‌حدومرز تقلیل می‌دهد، ویلسون استدلال می‌کند که اپیکور لذت را به‌عنوان غیاب درد جسمی و اضطراب روانی تعریف می‌کند، نه زیاده‌روی در لذات مادی. او با بررسی متون اپیکور و شاگردش لوکرتیوس، و مقایسه آن‌ها با فلسفه‌های دیگر مانند رواقی‌گری، اصول اپیکوری را در سه محور کلیدی تحلیل می‌کند:
لذت به‌عنوان هدف زندگی: اپیکور معتقد بود که لذت معقول – مانند لذت ناشی از دوستی، گفتگو و تفکر – بر لذت‌های زودگذر ارجحیت دارد. ویلسون این ایده را به تصمیم‌گیری‌های مدرن، از مصرف‌گرایی تا سلامت روان، پیوند می‌زند.
رهایی از ترس: اپیکور با رد ترس از مرگ و خدایان (از طریق ماتریالیسم و اتم‌گرایی)، آرامش ذهن را ترویج می‌کرد. ویلسون نشان می‌دهد چگونه این دیدگاه می‌تواند به اضطراب‌های امروزی پاسخ دهد.
اخلاق و جامعه: اپیکوریسم بر دوستی و عدالت به‌عنوان پایه‌های زندگی اجتماعی تأکید دارد. ویلسون این مفاهیم را در زمینه‌هایی مثل محیط‌زیست، روابط انسانی و سیاست مدرن بازخوانی می‌کند.
کتاب با مثال‌هایی از زندگی روزمره، از انتخاب‌های غذایی تا مدیریت استرس، فلسفه اپیکور را به ابزاری کاربردی تبدیل می‌کند. ویلسون همچنین به نقدهای اپیکوریسم پاسخ می‌دهد و نشان می‌دهد چرا این فلسفه، برخلاف تصورات، خودخواهانه یا سطحی نیست. پرسش محوری کتاب این است: «چگونه می‌توانیم در جهانی پیچیده، لذتی پایدار و معنادار بیابیم؟» این اثر، با نثری روان و تحلیلی عمیق، اپیکوریسم را به‌عنوان فلسفه‌ای زنده و مرتبط معرفی می‌کند.
کاترین وارن ویلسون - فیلسوف و نویسنده
کاترین وارن ویلسون (Catherine Warren Wilson، زاده ۲۸ مارس ۱۹۵۱، نیویورک) فیلسوف بریتانیایی-آمریکایی-کانادایی است که به‌عنوان یکی از متخصصان برجسته در فلسفه‌ی اخلاق، زیبایی‌شناسی، فلسفه‌ی علم و فلسفه‌ی مدرن قرن ۱۷ و ۱۸ شناخته می‌شود. او استاد بازنشسته‌ی دانشگاه یورک (۲۰۱۲–۲۰۱۸) و هم‌اکنون استاد بازدیدکننده‌ی ریاست‌جمهوری در مرکز تحصیلات تکمیلی CUNY در نیویورک است. ویلسون، عضو انجمن سلطنتی کانادا (FRSC) و رئیس سابق انجمن ذهن بریتانیا، با رویکرد میان‌رشته‌ای‌اش، فلسفه را با علوم طبیعی، زیست‌شناسی و هنر درمی‌آمیزد.
ویلسون در خانواده‌ای از دانشمندان و ریاضیدانان در نیویورک متولد شد و مدرک دکترای خود را از دانشگاه پرینستون در فلسفه دریافت کرد. او در دانشگاه‌های اورگن، آلبرتا، بریتیش کلمبیا، سیتی کالج نیویورک و آبردین تدریس کرد و از ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۲ استاد Regius اخلاق در دانشگاه آبردین بود. ویلسون پژوهش‌هایش را بر تقاطع فلسفه و علوم متمرکز کرده و به‌عنوان بازدیدکننده در کالج‌های معتبر مانند Trinity College کمبریج (۲۰۰۴–۲۰۰۵) و All Souls College آکسفورد (۲۰۱۷) فعالیت داشته است. او همچنین برنده‌ی کمک‌هزینه‌هایی از بنیاد ملی علوم انسانی، بنیاد هومبولت و شورای تحقیقات علوم انسانی کانادا بوده است.
از مهم‌ترین آثار ویلسون می‌توان به جهان نامرئی: فلسفه مدرن اولیه و اختراع میکروسکوپ (۱۹۹۵، انتشارات پرینستون)، اپیکوریسم در مبدأ مدرنیته (۲۰۰۸، آکسفورد)، چگونه اپیکوری باشیم: هنر باستانی زندگی خوب (۲۰۱۹، بلومزبری) و کانت و چرخش طبیعی‌گرایانه فلسفه قرن ۱۸ (۲۰۲۲، آکسفورد) اشاره کرد. این کتاب‌ها با تمرکز بر اپیکوریسم، اتم‌گرایی و زیبایی‌شناسی طبیعی، فلسفه را با علوم تجربی پیوند می‌زنند. ویلسون همچنین مقالات متعددی در مجلاتی چون Aeon و Philosophical Review منتشر کرده و بر موضوعاتی چون تکامل اخلاق و اعتماد به علم پژوهش می‌کند.
ویلسون با رویکرد طبیعی‌گرایانه، فلسفه را با زیست‌شناسی، فیزیک و هنر درمی‌آمیزد و بر مسائل اخلاقی مدرن مانند پیشرفت اخلاق بدون واقع‌گرایی اخلاقی تمرکز دارد. او با نثری روشن و تحلیلی، مفاهیم پیچیده را برای مخاطبان عام و متخصص قابل فهم می‌کند. پژوهش‌هایش بر اپیکوریسم و زیبایی‌شناسی، او را به یکی از فیلسوفان تأثیرگذار معاصر تبدیل کرده است. ویلسون با تأکید بر تجربیات حسی و طبیعی، فلسفه را به زندگی واقعی نزدیک می‌کند.
مجتبی پردل - مترجم
مجتبی پردل، مترجم و پژوهشگر ایرانی، یکی از فعالان برجسته در حوزه‌ی ترجمه‌ی آثار فلسفی، روان‌شناختی و علوم انسانی است. او با تمرکز بر متون کلاسیک و معاصر، به غنی‌سازی ادبیات فارسی در زمینه‌های اندیشه و دانش کمک کرده است.
مجتبی پردل فعالیت حرفه‌ای خود را در ترجمه‌ی آثار تخصصی آغاز کرد و با همکاری ناشرانی چون ترانه، ققنوس و هوما، بیش از ۱۰ عنوان کتاب را به فارسی برگردانده است. او به بررسی مفاهیم عمیق فلسفی و روان‌شناختی علاقه‌مند است و ترجمه‌هایش با دقت و روان بودن شناخته می‌شوند.
از مهم‌ترین ترجمه‌های پردل می‌توان به معنای زندگی و فلاسفه بزرگ اثر استیفن لیچ (انتشارات ترانه)، خاطره‌ای از کودکی لئوناردو داوینچی و داستایفسکی و پدرکشی اثر زیگموند فروید (انتشارات ترانه)، زنون و لاک‌پشت: چگونه مانند یک فیلسوف بیندیشیم اثر کنت کافمن (انتشارات ترانه)، عشق معرفت اثر روی برند (انتشارات ققنوس) و مسیرهای زندگی: شش داستان روان‌درمانی اثر آلیس میلر (انتشارات هوما) اشاره کرد. این آثار به موضوعاتی چون فلسفه، روان‌کاوی و خودشناسی می‌پردازند و مورد استقبال خوانندگان قرار گرفته‌اند.
پردل با سبک ترجمه‌ای وفادار به متن اصلی و روان، مفاهیم پیچیده را برای مخاطبان فارسی‌زبان قابل فهم می‌کند. او با تمرکز بر آثار فیلسوفان و روان‌شناسان بزرگ، پلی میان اندیشه‌های غربی و فرهنگ ایرانی ایجاد کرده است. ترجمه‌های او، که اغلب با مقدمه‌های تحلیلی همراه‌اند، به پژوهشگران و علاقه‌مندان به علوم انسانی کمک می‌کنند.