Philosophy of Love: A Partial Summing-Up
فلسفه عشق (Philosophy of Love: A Partial Summing-Up)، نوشتهی اروینگ سینگر، استاد فلسفهی دانشگاه MIT، کتابی است که توسط نشر نو با ترجمهی میثم محمدامینی منتشر شده است. این اثر، که چکیدهای از پژوهشهای چندینسالهی سینگر در حوزهی عشق است، با زبانی صمیمی و غیررسمی به بررسی چیستی عشق و جنبههای مختلف آن میپردازد. سینگر با نگاهی تاریخی و فلسفی، عشق را از دیدگاه فیلسوفانی چون افلاطون، شوپنهاور، نیچه و سارتر کاوش میکند.
فلسفه عشق از دل مصاحبههای سینگر با یک تهیهکنندهی رادیویی شکل گرفته و به همین دلیل لحنی محاورهای و بیتکلف دارد. این کتاب در فصول متعدد، موضوعاتی چون عشق رمانتیک، عشق شهسوارانه، آرمان افلاطونی، یکی شدن در عشق، و رابطهی عشق با دموکراسی و اگزیستانسیالیسم را بررسی میکند. سینگر عشق رمانتیک را محصول تحول فکری جنبش رمانتیسم در قرن هجدهم میداند و با ارجاع به شکسپیر، روسو، فروید و دیگران، نشان میدهد که چگونه مفاهیم عشق در طول تاریخ تکامل یافتهاند. او با رویکردی کثرتگرایانه، بر انواع مختلف عشق، از عشق جسمانی تا عشق معنوی، تأکید دارد و معتقد است که ارزشبخشی و خلاقیت در عشق، آن را از خودخواهی یا توهم فراتر میبرد. این اثر خواننده را به تأمل در ماهیت عشق و نقش آن در زندگی دعوت میکند.
فلسفه عشق برای علاقهمندان به فلسفه، روانشناسی و روابط انسانی اثری جذاب است. این کتاب با نثری روان و رویکردی تاریخی، به موضوعاتی چون عشق رمانتیک، ازدواج و خلاقیت در روابط میپردازد. سبک غیررسمی سینگر، همراه با ارجاعات دقیق به اندیشمندان بزرگ، این اثر را به منبعی ارزشمند برای فهم عمیقتر عشق تبدیل کرده است. فلسفه عشق خوانندگان را به بازاندیشی در مفهوم عشق و تأثیر آن بر زندگی مدرن تشویق میکند.
اروینگ سینگر (Irving Singer، ۱۹۲۵–۲۰۱۵)، فیلسوف آمریکایی و استاد دانشگاه MIT، یکی از برجستهترین اندیشمندان قرن بیستم در حوزهی فلسفهی عشق، زیباییشناسی و اخلاق بود. او با آثار متعددش، بهویژه سهگانهی «ماهیت عشق»، به بررسی عمیق مفهوم عشق در تاریخ فلسفه و فرهنگ پرداخت و دیدگاههایی نوآورانه ارائه کرد.
سینگر در نیویورک متولد شد و تحصیلات خود را در دانشگاه هاروارد به پایان رساند، جایی که تحت تأثیر فیلسوفانی چون آلفرد نورث وایتهد قرار گرفت. او سالها در MIT فلسفه تدریس کرد و به دلیل رویکرد میانرشتهایاش، که فلسفه را با ادبیات، موسیقی و روانشناسی درمیآمیخت، شهرت یافت. سینگر با نگاهی تاریخی و کثرتگرایانه، مفاهیم پیچیدهای مانند عشق و زیبایی را برای مخاطبان عام و متخصص قابل فهم کرد. او همچنین در زمینهی فلسفهی فیلم و موسیقی فعالیت داشت و مقالاتی دربارهی کارگردانانی چون اینگمار برگمان منتشر کرد.
از مهمترین آثار سینگر میتوان به سهگانهی ماهیت عشق (The Nature of Love)، فلسفه عشق (ترجمهشده توسط نشر نو با ترجمهی میثم محمدامینی)، معنای زندگی، موسیقی بهعنوان احساس و فلسفهی فیلم اشاره کرد. کتاب فلسفه عشق، که چکیدهای از پژوهشهای اوست، با زبانی صمیمی به بررسی عشق رمانتیک، افلاطونی و اگزیستانسیال از دیدگاه فیلسوفانی چون افلاطون، شوپنهاور و سارتر میپردازد. این اثر به دلیل سبک غیررسمی و ارجاعات فرهنگیاش در ایران نیز مورد استقبال قرار گرفته است.
سینگر با سبک نگارش روان و رویکردی چندجانبه، فلسفه را به زندگی روزمره پیوند داد. او عشق را نهفقط احساسی شخصی، بلکه پدیدهای فرهنگی و تاریخی میدانست که خلاقیت و ارزشبخشی را در روابط انسانی تقویت میکند. توانایی او در تلفیق فلسفه با ادبیات و هنر، آثارش را به منابعی ارزشمند برای دانشجویان و علاقهمندان به فلسفهی کاربردی تبدیل کرده است.