Nationalism
«ناسیونالیسم» (Nationalism)، نوشته الی کدوری، مورخ و فیلسوف سیاسی برجسته بریتانیایی، یکی از متون کلاسیک در حوزه فلسفه سیاسی و تاریخ ایدئولوژیهاست. این کتاب، که در سال ۱۹۶۰ منتشر شد و ویرایشهای متعددی از جمله ویرایش چهارم در ۱۹۹۳ داشته، با نثری واضح و تحلیلی، ریشههای فلسفی ناسیونالیسم، شرایط پیدایش آن و پیامدهای سیاسیاش را در اروپا و سایر نقاط جهان طی دو قرن گذشته بررسی میکند. کدوری، با نگاهی انتقادی، ناسیونالیسم را بهعنوان ایدئولوژیای خطرناک و مبتنی بر مفاهیم متافیزیکی توصیف میکند که از سنتهای فلسفی اروپا، بهویژه پس از انقلاب فرانسه، نشأت گرفته است. این اثر، که توسط انتشارات دانشگاه آکسفورد منتشر شده و برای پژوهشگران علوم سیاسی، دانشجویان فلسفه و علاقهمندان به تاریخ مدرن منبعی بینظیر است. «ناسیونالیسم» شما را به تأمل در نقش ایدئولوژیها در شکلدهی به سیاستهای معاصر دعوت میکند.
کدوری در این کتاب، ناسیونالیسم را بهعنوان دکترینی بررسی میکند که از ایدههای فلسفی قرن هجدهم، مانند تأکید بر ملت بهعنوان منبع حاکمیت، سرچشمه گرفته است. او با تحلیل متفکرانی چون کانت، فیشته و هربر، نشان میدهد چگونه ناسیونالیسم از یک مفهوم فرهنگی به ایدئولوژیای سیاسی تبدیل شد که منجر به جنگها، استعمارزدایی و تنشهای قومی گردید. کتاب بر پیامدهای آن در اروپا، خاورمیانه و جهان سوم تمرکز دارد و استدلال میکند که ناسیونالیسم، برخلاف ادعاهای خود، اغلب به تعصب و خشونت دامن زده است. ویرایش جدید شامل مقدمهای است که ارتباط آن با درگیریهای ناسیونالیستی معاصر را بررسی میکند.
سوتلانا الکسیویچ (Svetlana Alexievich)، زاده ۳۱ مه ۱۹۴۸ در استانیسلاو (اوکراین کنونی)، نویسنده و روزنامهنگار بلاروسی است که بهخاطر آثارش در تاریخ شفاهی شهرت جهانی دارد. او در سال ۲۰۱۵ برنده جایزه نوبل ادبیات شد و اولین روزنامهنگاری بود که این افتخار را کسب کرد. الکسیویچ با آثاری چون «آخرین شاهدها» (۱۹۸۵)، «جنگ چهره زنانه ندارد» و «صداهایی از چرنوبیل»، روایتهای واقعی از تجربیات انسانی در جنگ، فاجعه و رنج را ثبت کرده است. او با مصاحبههای عمیق و نثری شاعرانه، صدای مردم عادی را به ادبیات جهانی آورده است. آثار سوتلانا الکسیویچ، که به بیش از ۳۵ زبان ترجمه شدهاند، از جمله توسط نشر چشمه در ایران، برای پژوهشگران تاریخ، ادبیات غیرداستانی و علاقهمندان به داستانهای انسانی منبعی بینظیرند. الکسیویچ با سبک منحصربهفردش، تاریخ را از نگاه حاشیهنشینان روایت میکند.
عباسعلی عزتی، زاده ۲۷ اسفند ۱۳۴۷ در تکاب، آذربایجان غربی، مترجم، فیلمساز و روزنامهنگار برجسته ایرانی است. او با مدرک کارشناسی تئاتر از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و کارشناسی ارشد سینما از دانشکده سینما-تئاتر دانشگاه هنر، بهویژه در ترجمه آثار ادبیات نمایشی از زبانهای ایتالیایی و روسی شهرت دارد. عزتی با ترجمه آثاری چون «آخرین شاهدها» اثر سوتلانا الکسیویچ، «جهان دوگانهی مینیاتور ایرانی» اثر مائیس نظرلی، و «قزاقها» اثر لئو تولستوی، نقش مهمی در انتقال ادبیات و فرهنگ جهانی به مخاطبان فارسیزبان ایفا کرده است. او همچنین در زمینه فیلمسازی و روزنامهنگاری فعالیت داشته و مقالاتی مانند «تعزیه، نمایش مذهبی ایران» منتشر کرده است. عزتی زبانهای ایتالیایی و روسی را در مؤسسات معتبر آموخته و آثارش توسط ناشرانی چون فرهنگستان هنر و افراز منتشر شدهاند. آثار عباس علی عزتی برای پژوهشگران ادبیات، هنر و علاقهمندان به ترجمههای باکیفیت منبعی ارزشمند است.