خاطره‌های پراکنده - گلی ترقی

گلی ترقی فعالیت ادبی خود را در دهه‌ی ۱۳۴۰ آغاز کرد و نخستین کتابش با عنوان "من هم چه‌گوارا هستم" در سال ۱۳۴۸ منتشر شد. اما شهرت واقعی او با انتشار کتاب‌هایی مانند "خاطره‌های پراکنده"، "دو دنیا"، "اتوبوس شمیران" و "خواب زمستانی" گسترش یافت. داستان‌های ترقی اغلب روایاتی هستند از گذشته‌ای نه‌چندان دور، با محوریت خانواده‌های طبقه متوسط شهری، زنان و مردانی در کشمکش با سنت و مدرنیته، مهاجرت و دلتنگی. قلم او لحنی شاعرانه، تأمل‌برانگیز و درعین‌حال صمیمی دارد که توانسته است مخاطبان گسترده‌ای از نسل‌های مختلف را با خود همراه کند.

آنچه خواندید بخشی از مقاله‌ي «گلی ترقی؛ صدای زنانه و نوستالژیک ادبیات معاصر ایران» بود. برای مطالعه‌ی بیشتر روی دکمه‌ی زیر کلیک کنید.