تجربه و هنر زندگی 3
The Balkan Express
اسلاونکا دراکولیچ، نویسنده و روزنامهنگار برجسته کروات، در بالکان اکسپرس (1993) با نثری صمیمی و تکاندهنده، روایتی انسانی از جنگهای داخلی یوگسلاوی (1991-1992) ارائه میدهد. این کتاب، که مجموعهای از جستارهای شخصی است، از دریچه تجربههای روزمره، ترسها و تحولات درونی، چهرهای نادیده از جنگ را به تصویر میکشد. دراکولیچ با قلم قدرتمند خود، خواننده را به قلب بالکان پرآشوب میبرد و پرسشهای عمیقی درباره مسئولیت جمعی و هویت مطرح میکند.
بالکان اکسپرس مجموعهای از 18 جستار است که تجربههای دراکولیچ و نزدیکانش را در بحبوحه جنگ یوگسلاوی روایت میکند. او از زاگرب، جایی که جنگ زندگی روزمره را در هم میشکند، مینویسد و نشان میدهد چگونه درگیریها دوستان را به دشمن تبدیل میکنند. از وحشت بمبارانها تا تصمیم دشوار ترک خانه، دراکولیچ به تأثیرات جنگ بر روان و روابط انسانی میپردازد. به گفته خودش، «این کتاب از جایی شروع میشود که اخبار تمام میشود»؛ جایی که جنگ نهتنها در جبههها، بلکه در درون انسانها رخ میدهد. او با اشاره به فرهنگ ترس و ناسیونالیسم، مسئولیت جمعی در تداوم جنگ را زیر سؤال میبرد. به نقل از Library Journal، این اثر به دلیل «انسانیت عمیق و قضاوت عاری از تعصب» مورد تحسین قرار گرفته است، هرچند برخی خوانندگان در Goodreads معتقدند جستارها گاهی پراکنده به نظر میرسند.
اسلاونکا دراکولیچ (Slavenka Drakulić، زادهی ۴ ژوئیه ۱۹۴۹، رییکا، کرواسی) روزنامهنگار، رماننویس و مقالهنویس برجستهی کروات است که آثارش در زمینهی فمینیسم، کمونیسم و پساکمونیسم به زبانهای متعددی ترجمه شدهاند. او در سال ۱۹۷۶ در رشتههای ادبیات تطبیقی و جامعهشناسی از دانشگاه زاگرب فارغالتحصیل شد و از ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۲ بهعنوان نویسندهی ثابت در نشریات استارت و داناس در زاگرب فعالیت کرد، جایی که عمدتاً به مسائل فمینیستی پرداخت. دراکولیچ به دلیل انتقاد از ملیگرایی در جنگهای یوگسلاوی در اوایل دههی ۱۹۹۰ مجبور به ترک کرواسی و اقامت موقت در سوئد شد. آثار او در نشریاتی چون نیویورک تایمز، گاردین و نیشن منتشر شدهاند.
دراکولیچ در رمانهایی مانند هولوگرامهای ترس (Holograms of Fear)، پوست مرمرین (Marble Skin) و فریدا یا دربارهی درد (Frida’s Bed) به موضوعات جسمانی، بیماری و تروما میپردازد. در آثار غیرداستانیاش مانند چگونه از کمونیسم جان سالم به در بردیم و حتی خندیدیم (How We Survived Communism and Even Laughed) و کافه اروپا (Café Europa) به زندگی روزمره در دوران کمونیسم و پس از آن میپردازد. او همچنین در کتاب آنها حتی یک مگس را هم آزار نمیدهند (They Would Never Hurt a Fly) تجربهی خود از نظارت بر محاکمات جنایات جنگی در دادگاه لاهه را تحلیل کرده است. دراکولیچ، که بین زاگرب و استکهلم زندگی میکند، در سال ۲۰۰۴ جایزهی کتاب لایپزیگ برای تفاهم اروپایی را دریافت کرد.